หลักการและเหตุผล

          กว่าสามทศวรรษที่ผ่านมา นักวิชาการของสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัย มหิดล ได้ดำเนินงานวิจัยภาษาและวัฒนธรรมทั้งในประเทศไทยและเอเชียมาอย่างต่อเนื่อง ก่อให้เกิดองค์ความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อการแก้ไขปัญหาและพัฒนาสังคมในด้านต่างๆ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชียให้ความสำคัญกับงานวิจัยและการศึกษาด้านภาษาและวัฒนธรรมของคนทุกกลุ่มในสังคม ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ คนชายขอบ คนด้อยโอกาส หรือวัฒนธรรมกระแสหลักของสังคมที่ปัจจุบันเรียกกันว่าเป็นวัฒนธรรมสมัยนิยม (Popular culture)

          เดิมทีคำว่าวัฒนธรรมสมัยนิยมถูกใช้กับวัฒนธรรมของชนชั้นล่างซึ่งเป็นคนกลุ่มใหญ่ของสังคม วัฒนธรรมสมัยนิยมเกิดขึ้นในเวลาไล่เลี่ยกับแนวคิดเรื่องวัฒนธรรมศึกษา (Cultural studies) แต่มาเป็นที่รู้จักในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 ในยุคที่สื่อสาธารณะมีผลกระทบต่อวิถีชีวิต การแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ของคนในสังคม ในขณะที่วัฒนธรรมศึกษาสนใจสร้างทฤษฎีเพื่ออธิบายอำนาจและการสร้างความหมายจากแนวคิดทางสังคม การเมือง เศรษฐกิจ ที่มีผลต่อวิถีชีวิตหรือวัฒนธรรม วัฒนธรรมสมัยนิยมก็ถูกเข้าใจตรงกันว่าสนใจสิ่งที่เป็นแฟชั่น สิ่งเป็นเรื่องร่วมหรือเรื่องที่คนส่วนใหญ่ในสังคมมีความคุ้นเคย
ซึ่งแสดงออกในทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น อาหาร การแต่งกาย สื่อ วรรณกรรม ความคิด ทัศนคติ ฯลฯ ความที่ไม่ใช่วัฒนธรรมชั้นสูงทำให้วัฒนธรรมสมัยนิยมเป็นสิ่งที่จับต้อง เข้าถึงได้ง่าย และเป็นสิ่งที่ถูกยอมรับว่าเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมกระแสหลักของสังคม

          เพื่อเปิดพื้นที่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางวิชาการอย่างบูรณาการเกี่ยวกับวัฒนธรรมกระแสหลักของสังคมไทย อันจะนำไปสู่การสร้างองค์ความรู้ใหม่เพื่อใช้กำหนดข้อเสนอเชิงนโยบาย กอปรกับเป็นส่วนหนึ่งในรำลึกถึงการครบรอบ 50 ปีของวัฒนธรรมศึกษาที่มีกำเนิดในประเทศอังกฤษในปี 2507 สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล จึงมีกำหนดจัด การประชุมวิชาการระดับชาติ ภาษาและวัฒนธรรม 2557 เรื่อง "วัฒนธรรมสมัยนิยม" ในวันที่ 28 กรกฎาคม 2557 โดยเปิดรับบทความครอบคลุมประเด็นที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมสมัยนิยม หรือวัฒนธรรมกระแสหลักจากมุมมองของศาสตร์แขนงต่างๆ อาทิ วัฒนธรรมดนตรี วัฒนธรรมบนสื่อออนไลน์ เศรษฐกิจสร้างสรรค์ วัฒนธรรมสมัยนิยมกับการเมือง การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม สื่อสาธารณะ แฟชั่น วัฒนธรรมสมัยนิยมในอาเซียน วัฒนธรรมสมัยนิยมกับการศึกษา

วัตถุประสงค์

1. เพื่อนำเสนอประเด็นปัญหาด้านความเข้าใจวัฒนธรรมกระแสหลักของสังคม
2. เพื่อเปิดพื้นที่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ข้อเท็จจริง ทัศนคติต่อวัฒนธรรมสมัยนิยมของไทย
3. เพื่อสร้างเครือข่ายนักวิชาการที่ทำงานด้านภาษาและวัฒนธรรมจากหลากหลายสาขาวิชา
4. เพื่อเป็นพื้นที่ในการเผยแพร่ผลงานวิชาการและวิจัย สำหรับนิสิต/นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา
   

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1. นักวิชาการ และสังคมไทยมีเข้าใจวัฒนธรรมสมัยนิยม และวัฒนธรรมกระแสหลักในสังคมมากขึ้น
2. ผลผลิตหนังสือรวบรวมบทความที่มีคุณภาพดีจากการประชุม
3. ได้เครือข่ายทางวิชาการที่เข้มแข็ง และแหล่งค้นคว้าและแหล่งอ้างอิงในระดับชาติ สำหรับหน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน คณาจารย์ นักวิชาการ/นักวิจัย ผู้ประกอบวิชาชีพ ตลอดจนนิสิต/นักศึกษา และผู้สนใจทั่วไป

กลุ่มเป้าหมาย จำนวน 300 คน ประกอบด้วย

1. นักวิชาการจากสถาบันการศึกษาต่างๆ และนักวิชาการอิสระ
2. บุคลากรในองค์กร หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
3. นักศึกษาและผู้สนใจทั่วไป